Concreet gaat het om 22 basisscholen in Anderlecht, Brussel-Stad en Molenbeek, drie gemeentes met Nederlandstalige onderwijsschepenen van Vooruit. Gilles Verstraeten, naast Brussels Parlementslid ook gemeenteraadslid in Anderlecht: “Ik begrijp dat de betrokken directies en leerkrachten hun bezorgdheden willen uiten. Maar dit is duidelijk een politieke actie, aangestuurd en gecoördineerd door mandatarissen van Vooruit. Politiek punten proberen scoren op de kap van de leerlingen, die door de staking die dag geen les krijgen, is cynisch en onverantwoord.”

Maatregelen werken

Vlaams Parlementslid Annabel Tavernier benadrukt dat minister van Onderwijs Weyts deze legislatuur heel wat maatregelen genomen heeft om het lerarentekort terug te dringen. “Met ook succes in Brussel, want het aantal leerkrachten stijgt en de kentering lijkt ingezet. De maatregelen hebben in Brussel zelfs beter gewerkt dan elders in Vlaanderen.” Ze stelt vast dat het lerarentekort erg ongelijk verdeeld is, en in bepaalde scholen amper speelt: “Zoals in elk bedrijf of organisatie kan de sfeer op de werkvloer in een school een rol spelen bij het ontstaan van een lerarentekort. Hoe een school bestuurd wordt en haar personeelsbeleid voert, is een belangrijke variabele. Hoe sterker het HR-beleid in een school, hoe kleiner de problemen qua lerarentekort.”

Non-oplossing

De 22 scholen stappen met een pakket aan eisen naar minister Weyts. Een daarvan is een Brusselpremie. “Maar dat is een non-oplossing,” aldus Gilles Verstraeten. “De problemen in Brussel hebben niet zozeer met remuneratie te maken, wel met meer dan 85 procent pendelaars in het beroep en dus problemen qua afstand, bereikbaarheid en mobiliteit, de uitdagende realiteit qua leerlingenpopulatie op het vlak van taal, discipline, spanningen, in combinatie met onderwijskeuzes en een radicale constructivistische politiek uit het verleden die deze problemen nog groter hebben gemaakt. Nu met geld gooien is enkel de illusie creëren dat je “iets” doet. Dat zei Pascal Smet (Vooruit) in 2009 zelf óók toen hij onderwijsminister was!”

Hypocriet

Verstraeten stelt dan ook dat Vooruit hypocriet is en de problemen die zelf niet aangepakt hebben nu aan Weyts proberen te doen kleven: “Pascal Smet stelde in 2009, toen er ook lerarentekorten waren, dat een Brusselpremie op het terrein geen effect zou hebben. Als dat wel al zo zou zijn creëer je gewoon weer elders een probleem. Smet vond toen dat er op de lange termijn gewerkt moest worden, het lerarenberoep geherwaardeerd moest worden en dat leerkrachten terug het vertrouwen moesten krijgen om te doen wat ze het best doen: lesgeven! Ik ben het daar volmondig mee eens, maar dat we die tanker 15 jaar later nog steeds aan het proberen keren zijn zegt veel over wat in het verleden allemaal onvoldoende of totaal niet gebeurd is.”

Constructief opstellen

Tavernier roept Vooruit (en alle andere politieke partijen) op zich in dit verhaal constructief op te stellen: “De onderwijskwaliteit verbeteren is een van onze grootste maatschappelijke uitdagingen. Dat Vooruit in Vlaanderen zich in het verleden heeft onthouden bij de stemming van zowat alle maatregelen om het lerarentekort aan te pakken is veelzeggend. Daarom zeg ik duidelijk: werk zelf mee aan oplossingen in plaats van dergelijke politieke acties te organiseren.”